Θα ήθελα πάρα πολύ να ξέρω από μαγειρική και να μπορώ να προτείνω συνταγές. Δυστυχώς δεν ξέρω πέρα από τα ..βασικά (έως  πολύ βασικά) . Θα μου άρεσε ας πούμε να μιλάω για το αν είναι φρέσκια η τρούφα ή αν το φινόκιο μπαίνει και στα γλυκά .Γιατί όχι? Κάτι τέτοιο. Οι πειραματισμοί στη μαγειρική νομίζω πως έχουν δώσει πολλές φορές εξαιρετικά ευχάριστα αναπάντεχα αποτελέσματα. Ακόμα περισσότερες φορές έχουν καταλήξει στον κουβά. Αλλά επειδή είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος, κρατάω το ευεργετικό αποτέλεσμα της προσπάθειας.

Αυτά είναι τα καλά της μαγειρικής. Πειραματίζεσαι με υλικά , κάνεις αλχημείες, μπορεί και να αφήσεις πίσω σου μια κουζίνα να μοιάζει με πεδίο μάχης, αλλά να βγει κάτι σούπερ. Στην τελική αφού σαν καλό παιδάκι μαζέψεις το χαμό που προκάλεσες – έτσι είναι τα σωστά πράγματα - τσιμπάς ένα delivery και καθάρισες. 

Στον αντίποδα στην οικονομία δυστυχώς δεν μπορείς να το κάνεις αυτό με τις αλχημείες. Ή μπορείς..?

Πρακτικά..όχι. Όταν έχεις μια διαλυμένη κουζίνα από προηγούμενους μάγερες (όχι μάγειρες) που νόμιζαν ότι από το σουβλάκι με γύρο, βγαίνει το χοιρινό και τα λοιπά συνοδευτικά, δεν μπορείς να μαγειρέψεις. Δεν έχεις υλικά καταρχήν. Και να θες  να πας ψωνίσεις άλλα, δεν έχεις σάλιο. Χώρια τα φέσια που έχεις στο κεφαλάκι. Από την άλλη όμως συνεχίζεις να σκέφτεσαι περίτεχνες συνταγές που τις τρώνε μόνο σε κάτι εκλεπτυσμένα εστιατόρια του εξωτερικού. Ή κάποια πολύ-πολύ λίγα στο εσωτερικό. Όμως έχεις μεγάλη κουζίνα αδερφέ. Έχεις στηθεί για να σερβίρεις πολύ κόσμο. Αλλά αυτή τη στιγμή το μόνο που έχεις βρει είναι ένα τηγάνι, λίγο λάδι , κανά μανιτάρι, πιπεριές, και μερικά αυγά. Και κάθεσαι και κάνεις μενού με μερίδες μπουκιάς. Πάρε εσύ μισό μανιτάρι, πάρε εσύ μισή πιπέρια και βλέπουμε. Το ζαμπόν άστο. Μύρισε το αν θες.. Δυστυχώς για κάποιο λόγο , δεν φτιάχνεις ομελέτα. Δεν φτιάχνεις κάτι που να το δώσεις σαν ένα κανονικό πιάτο. Και η πλάκα είναι ότι ξέρεις πως η καλή ομελέτα, είναι κάτι που μπορεί να σε στυλώσει.. 

Φοβάσαι να σπάσεις τα αυγά. Είσαι άτολμος? ‘Άσχετος? Πιστεύεις  ότι αν κάτσεις πάνω τους και τα κλωσήσεις θα βγει κανά κοτόπουλο? Έτσι σου είπανε? Λάθος στα είπανε.

 Σπάστα ρε τα αυγά. Και άσε τις μυρωδιές να γεμίσουν τη γειτονιά, να δεις για πότε δεν θα έχεις τραπέζι άδειο. Μην βάζεις αφίσες με γκουρμεδιές και βλακείες. Θα φτάσεις και εκεί. Πρώτα όμως ξεκίνα από το πρωινό. Που είναι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας. Για να το λένε άπαντες, κάτι ξέρουν. Εσύ γιατί ακούς τον υπάλληλο σου, που σου λέει ότι άμα σπάσεις τα αυγά θα σου κάνει φασαρίες γιατί είναι αυτός αλλεργικός. Το ζαμπόν που το έχει καταβροχθίσει στη ζούλα καλά είναι? 

Τον υπάλληλό σου ο πελάτης σου στον πληρώνει. Και το ξέρεις.Και αυτή τη στιγμή, ο πελάτης σου ζητάει επίμονα να σπάσεις τα αυγά. Αλλιώς θα φύγει. Θα πάει άλλου. Επειδή ξέρεις και λίγα μαρκετινίστικα, γνωρίζεις πως ο δυσαρεστημένος πελάτης θα το πει σε άλλους 100. Αδερφέ θα το κλείσεις το μαγαζί και θα το δώσεις κοψοχρονιά, αντιπαροχή στον απέναντι που το λιγουρεύεται καιρό. Αν δεν σε νοιάζει πάω πάσο. Αλλά ξέρω ότι σε νοιάζει να μείνει ο πελάτης σου. Τουλάχιστον έτσι λες. Και να φέρει και φίλους. Θέλει ομελέτα όμως και συ έχεις τον υπάλληλό σου να σου κάνει τσαμπουκάδες. Που στην τελική τον έχεις κληρονομήσει με το μαγαζί και από το φάε-φάε έχει γίνει τετράπαχος και σου μιλάει για αλλεργίες και άλλες βλακείες. Του είπες ότι πλέον έχει αλλάξει η διεύθυνση ή όχι και να μαζευτεί, γιατί παίζει και delivery και θα το κλείσεις το μαγαζί και μετά θα σου πω τι πάρει και αυτός. Ρε συ μπας και βγαίνεις με καμιά ξαδέρφη του και δεν το λες? Σοβαρά τώρα?  Μου θες και πελάτες όταν φαίνεται τελικά ότι ο υπάλληλός σου είναι αυτός που βγάζει το μενού? Αν είναι έτσι , τότε να με συγχωρείς, αλλά δεν θα γίνει δουλίτσα. Οπότε πες το να τα μαζεύουμε σιγά σιγά και οι τελευταίοι για άλλα μαγαζιά… 

Σπάσε τα αυγά αδερφέ. Απλά πράγματα για αρχή. Και φτιάξε ομελέτες. Αυτές θα σου φέρουν τα νέα κουζινικά. Άσε το φινόκιο  στην ησυχία του για τώρα. Και στείλε τον υπάλληλό σου να πάει να μαζέψει καμιά ντομάτα, να δει πως βγαίνει η παραγωγή να χάσει και κανά κιλό.    

Όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Και ό,τι κατάλαβε. Στην τελική όποιος θέλει, ας σηκώσει το χέρι, να μετρηθούμε βρε παιδιά.