Πριν καιρό επισκέφθηκα έναν ιδιοκτήτη εταιρείας με οπτικά για επαγγελματική συνεργασία. Πριν τον συναντήσω έκανα το μοιραίο λάθος να ρωτήσω την γνώμη του υπαλλήλου του πάνω στο πως ήταν εκείνο το διάστημα η εμπορική κίνηση, κατά την προσωπική του εκτίμηση πάντα.
Μόλις η συνομιλία μας έπεσε στην αντίληψη του ιδιοκτήτη, συνέβη το αδιανόητο.
Ξεκίνησε την επίθεση θεωρώντας πως ο υπάλληλος δεν είχε δικαίωμα να έχει άποψη πάνω σε αυτό. Ηταν υποχρεωμένος απλά να «κάνει την δουλειά του» χωρίς πολλά-πολλά.
Χωρίς να μοιράζεται σε -εν δυνάμει- συνεργάτες όπως εγώ, λεπτομέρειες σχετικές με το αν είχε ή δεν είχε κίνηση η αγορά.
Αποφάσισε να τον απολύσει και να ακυρώσει την συζήτηση για συνεργασία με εμένα. Το ευχάριστο είναι πως τελικά τον κράτησε. Το πιο ευχάριστο ήταν πως είχα ήδη αποφασίσει ότι δεν υπήρχε λόγος συνεργασίας με αυτόν τον επιχειρηματία.
Εχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους σαν αυτόν. Που θεωρούν πως η επιχείρηση είναι εκείνοι και μόνο. Που πιστεύουν πως δεν μπορούν να εμπιστευτούν κανέναν. Πως όλοι κάτι κρύβουν. Πως δεν υπάρχει χώρος για υγιή συναγωνισμό καθώς όλοι είναι ανταγωνιστές.
Μια ολόκληρη κουλτούρα τόσο ξεπερασμένη, που μοιάζει επικίνδυνη.
Είναι εκείνοι που δεν θα δώσουν ποτέ εξουσία στους ανθρώπους τους.
Δεν θα μοιράσουν αυτονομία. Δεν θα μπούν στον κόπο να ανακαλύψουν τα κρυμμένα ταλέντα των υπαλλήλων τους. Δεν θα τους ρωτήσουν για τα όνειρα τους. Μοιάζει πολύ προχωρημένο;
Ισως.
Αλλά ρωτώντας τα όνειρα τους, μπορείς να βγεί προς τα έξω μια πτυχή που σπανίως μοιράζονται, αλλά είναι αυτή η πτυχή που θα μπορούσε να φέρει εξέλιξη.
(Θυμάμαι ακόμα με αγάπη μια άλλη ιδιοκτήτρια ενός μεγάλου Οίκου Μόδας που όταν ζήτησα πριν πολλά χρόνια εργασία, με ρώτησε «τι σου αρέσει να κάνεις μέσα σε έναν χώρο;»
Οταν της απάντησα πως έχω μανία να τακτοποιώ ράφια, ντουλάπες και να τα έχω όλα στην απόλυτη σειρά, μου πρότεινα την θέση της αποθηκάριου. Ω! Το βασίλειο μου ήταν εκεί και το χάρηκα για όσο έμεινα.
Η ψύχωση της οργάνωσης πάντως με ακολουθεί ακόμα και σήμερα...)
Αυτή είναι η δουλειά των ηγετών. Να εμπνέουν. Να καθοδηγούν. Να στηρίζουν.
Να μοιράζουν τις γνώσεις τους χωρίς απωθημένα.
Να σε αφήνουν να λάμψεις δίνοντας σου δύναμη.
Πόσους αλήθεια έχετε γνωρίσει από αυτούς;