Ένα βράδυ -στα παιδικά μου χρόνια- συγγενικό πρόσωπο χτύπησε τα χαράματα το κουδούνι του σπιτιού μας και ζήτησε να μείνει μαζί μας καθώς είχε μόλις εγκαταλείψει τον σύζυγο της. Σαν παιδί μου είχε κάνει εντύπωση το μελανιασμενο της πρόσωπο-αυτή η εικόνα δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό μου-. Η νέα χρονιά μπήκε με ακόμα ένα θύμα ενδο-οικογενειακής βίας που προστίθεται στατιστικά σε μια μεγάλη λίστα.
Εδώ και ένα χρόνο που ξεκινήσαμε την Dontacceptit καμπάνια κατά της βίας των γυναικών, κάποια περιστατικά συχνά μας ξεπερνούν καθώς όσο το συζητούμε, τόσο και πιο "πολλά" αποκαλύπτονται. Φίλες που δεν γνώριζα τι περνάνε, γνωστές που ήταν σε απελπιστική κατάσταση ενώ ζούσαν μια υποτίθεται "λαμπερή" ζωή. Την βία μπορούμε να την παλέψουμε. Αυτό που δεν παλεύεται είναι η κοινωνική αναλγησία πάνω στο θέμα, η αδιαφορία των αρχών και η σεξιστική νοοτροπία που συχνά μαστίζει και τις ίδιες τις γυναίκες αλλά και των συγγενών που αναμασούν φράσεις όπως "Θα τα βρείτε".
"Γυναίκα είσαι, ξέρεις κόλπα, θα τον αλλάξεις".
(Δεν χάσαμε τίποτα για να το βρούμε.
Μόνο ο αυτοσεβασμός χάνεται.
Και αυτός είναι δύσκολο να ξαναβρεθει.
Αλλά όχι αδύνατο. Και οι άνθρωποι αλλάζουν αν το θέλουν πρωτίστως οι ίδιοι.)
Να μιλάμε στα κορίτσια μας.
Να μιλάμε ανοιχτά. Για όλα. Για το σεξ.Για την ευχαρίστηση του να κάνεις σεξ. Για τις ελεύθερες επιλογές. Για την ψηφιακή διαπόμπευση. Για τους κινδύνους βιντεοσκόπησης ιδιαίτερων στιγμών από τους συντρόφους τους και τις συνέπειες ακόμα και αν τα ίδια τα κορίτσια το γνωρίζουν. Να τις μεγαλώνουμε σαν δυνατές γυναίκες με βούληση, υψηλούς στόχους και προσωπική ζωή που δεν θα είναι συνυφασμένη με την παρουσία του οποιουδήποτε άντρα στην ζωή τους για να μην είναι "μόνες". Αλλά ενός άντρα που θα αξίζει να είναι δίπλα τους.
Γιατί και οι "Barbie" δέχονται βία. Όσο όμορφες, γλυκές και υποτακτικες είναι, ακόμα περισσότερο.
Και πάνω από όλα να μιλάμε στα αγόρια μας. Είναι οι αυριανοί σύντροφοι κάποιων άλλων κοριτσιών.
#dontacceptit #sayNOtoviolence #feminism_is_not_a_cliche