Ο ταξιτζής στη Θεσσαλονίκη έδειξε έκπληκτος με το που ζήτησα απόδειξη. ''Σε λέω, με τσάκισες πρωινιάτικα''.

Δυσανασχετεί και δεν το κρύβει. Του φαίνεται εξαιρετικά χρονοβόρο να κόψει μια απλή απόδειξη. ''Θα με κάνεις πιο εύκολη τη ζωή αν δε σε κόψω'' μου λέει. ''Θα με κάνεις πιο εύκολη τη ζωή αν με κόψεις'' του λέω. Απλά.

Θυμήθηκα πόσες φορές έχω ακούσει την φράση ''Οτι σας είναι πιο εύκολο''. Πόσες φορές έχω προσφερθεί να κεράσω καφέ έναν συνεργάτη στο γραφείο και η απάντηση στην ερώτηση ''Τι καφέ θέλετε;'' είναι ''Οτι σας είναι πιο εύκολο''.

Ζούμε στην εποχή του εύκολου. Τα εκάστοτε links π.χ. στα social με πληροφορίες για ένα προιόν είναι δύσκολο να ανοιχτούν αλλά είναι απείρως ευκολότερο το σχόλιο ''Τιμούλα;'' Είναι ευκολότερο να κάνουμε like χωρίς να έχουμε διαβάσει/καταλάβει μια ανάρτηση, είναι πιο εύκολο να κάνουμε άπειρα αιτήματα φιλίας σε ανθρώπους που δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να δούμε αν έχει νόημα να τους προσθέσουμε στην friends λίστα μας, είναι πιο εύκολο να αντιγράψουμε ένα post χωρίς να ελέγξουμε την αξιοπιστία του -το έχω κάνει- ή την πηγή του, είναι ευκολότερο να κάνουμε φιλίες η σχέσεις και να χωρίσουμε μέσω διαδικτύου, όλα γίνονται με γνώμονα ''Οτι σας είναι πιο εύκολο''. Είναι ευκολότερο να ανεβούμε με τις κυλιόμενες στο μετρό αντί να επιλέξουμε τις σκάλες.

Αλλά έχει δυσκολία να φτιάξεις ένα σώμα υγιές και καλοφτιαγμένο. Εχει δυσκολία να φτιάξεις μια επιτυχημένη επιχείρηση και όχι ακόμα μια *φούσκα. Θέλει guts να κρατήσεις ζωντανή μια δύσκολη σχέση και να μην την αντικαταστήσεις με κάποια πιο εύκολη.

Γιατί στην ζωή πολλά πράγματα δεν θέλουν τρόπο.

Θέλουν ΚΟΠΟ.

Και αυτός ο *κόπος είναι που ατσαλώνει χαρακτήρες και δείχνει την πραγματική αξία των πραγμάτων γύρω μας.

(Οσο και αν η διαφήμιση θέλει να μας πείσει για το αντίθετο.)

#It_is_not_easy

#But_it_is_worth_it