Φαντάσου καρτ-ποστάλ ζωντανές: Λουσμένες με ελληνικό ήλιο, αποποιούμενες τα τουριστικά κλισέ που διεκδικούν gros plan, επανδρωμένες με ό, τι πιο δημιουργικό, ελπιδοφόρο και πολλά υποσχόμενο έχει να προτάξει αυτή τη στιγμή η χώρα στο εξωτερικό. Τώρα, πρόσθεσε στα παραπάνω: ηλεκτρονική μορφή και το πείσμα μιας κοπέλας που θέλει να συστήσει ταλαντούχους δημιουργούς κι επιχειρηματίες που συναγωνίζονται επί ίσοις όροις τους international συναδέλφους τους.

Συνέντευξη: Μαρία-Άννα Τανάγια
Φωτογραφία: Danai Iss

Θέλω να μου περιγράψεις τη στιγμή που αποφάσισες να δημιουργήσεις τοLiving Postcards. 
Πέρσι το καλοκαίρι, είχαν προβληματιστεί -όπως όλοι βέβαια- για την κρίση. Μετά από ένα ταξίδι στο Λονδίνο συνειδητοποίησα την απήχηση που έχουν τα ελληνικά προϊόντα στο εξωτερικό και κατάλαβα το προφανές: έχουμε εξαιρετικά είδη, γίνονται πολλές προσπάθειες, αλλά δυστυχώς δεν γίνονται ευρέως γνωστές, πολλές φορές κι από εμάς τους Έλληνες.
Αρχικά ανακάλυψα τη θεαματική ανταπόκριση που έχει το ελαιόλαδο. Στη συνέχεια άρχισα να βρίσκω κι άλλες ελληνικές προσπάθειες: σχεδιαστές, καλλυντικά, εικαστικοί, μικρά αξιοπρεπή ξενοδοχεία και μουσικούς που πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούν να προωθηθούν εκτός Ελλάδος με μεγάλη επιτυχία. Ξεκίνησε, λοιπόν, ως μια ατομική προσπάθεια να δείξω όλες τις «ζωντανές» card postal της χώρας, μη πιστεύοντας στα «παλιά ένδοξα μεγαλεία», άλλα θεωρώντας ότι η σύγχρονη γενιά έχει πολλά να πει και να κάνει.

Πώς περιγράφεις το Living Postcards σε κάποιον που δεν το έχει επισκεφθεί ακόμη;
Ένα site με φως, ελληνικά χρώματα, αισθητική και σεβασμό σε ό, τι νέο δημιουργείται κάτω από πολλές, είναι αλήθεια, αντίξοες συνθήκες.

«Η κρίση φέρνει διάκριση» διαβάζω σ’ ένα status σου και ομολογώ ότι είναι ένα από τα πιο αισιόδοξα μότο που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα. Μπορείς να μου αναφέρεις μερικά παραδείγματα που φιλοξένησες στοLiving Postcards και σε γέμισαν αισιοδοξία;
Είναι πολλά…Θα αναφέρω το Λάδι Έψιλον, το οποίο έχει τρομερή απήχηση στο εξωτερικό, το brand Ploos design που αποτελείται από δυο νέες κοπέλες με όραμα και πάθος για ό, τι σχεδιάζουν, τα καλλυντικά Philab που κατακτούν την απαιτητική ρώσικη αγορά, η ζωγράφος Μαριάννα Κατσουλίδη που έκανε πάταγο με την τελευταία της έκθεση και πολλά άλλα ακόμα.

Ποια είναι η άποψή σου για το «νέο πρόσωπο» της Ελλάδας βάσει της εμπειρίας σου από όσα συλλέγεις για την ιστοσελίδα σου; Τι είναι εκείνο που δε γνωρίζουν οι «ξένοι» ή -το κυριότερο- ξεχνάμε κι εμείς οι ίδιοι;
Συμβαίνει το εξής παράδοξο: από τη μία οι ξένοι δε γνωρίζουν πολλά για εμάς. Από την άλλη κάποιες φορές ξέρουν περισσότερο από εμάς. Αυτό που με πονά είναι ενίοτε η παραπληροφόρηση. Πριν μια εβδομάδα έλαβα mail από free lancer δημοσιογράφο της Ν. Αφρικής η οποία ήθελε να ενταχθεί στην ομάδα. Στέλνοντας μου ένα κείμενο για την Ελλάδα, έγραφε ότι «οι Έλληνες κάνουν κατά 90% χρήση ναρκωτικών λόγω κρίσης»…Έχω δεχτεί επίσης κριτική για μια σχεδιάστρια παπουτσιών η όποια χρυσοπουλάει σε Los Angeles και Νέα Υόρκη με σχόλιο ότι «ok, δεν είναι και Dior, δε γίνεται να πουλά τόσο ακριβά».