1.Mια περίεργη εποχή. Οι θετικές σκέψεις έχουν τον χώρο τους; Mπορούν να βολευτούν σε μια τόσο δύσκολη καθημερινότητα;

Στη ζωή μας χωράει ό,τι θέλουμε κι ό,τι αντέχουμε. Θετική σκέψη δεν είναι να τα βλέπω όλα ωραία. Θετική σκέψη είναι να επιλέγω να αναζητήσω και να βρω κάτι - σε κάθε κατάσταση- που θα με πάει μπροστά: ένα μάθημα, μια σκέψη, λίγη ευγνωμοσύνη, η συνειδητοποίηση ότι μπορώ να ανταπεξέλθω, ένα χέρι βοήθειας που θα δώσω ή θα πάρω, η εστίαση στο ΠΩΣ θα προχωρήσω κι όχι στο τι έχασα.

2.Τι σας κρατάει χαμογελαστή σε αυτήν την εποχή εσάς, ως γυναίκα, ως επαγγελματία;

Ευτυχώς δεν έχω λόγο να μην χαμογελάω. Πριν από δύο χρόνια στις φωτιές στο Μάτι έχασα φίλους, γείτονες και κινδύνεψα να χάσω όλη μου την οικογένεια. Θα ήμουν αχάριστη αν τώρα δεν χαμογελούσα που όλοι όσοι αγαπώ είναι υγιείς και ασφαλείς. Πέρα από αυτό, χαμογελάω όταν νιώθω ότι είμαι παραγωγική κι ενεργή. Γι αυτό αφοσιώθηκα με πάθος στη δουλειά μου, στην οικογένειά μου και στους τρόπους με τους οποίους μπορώ να συνεισφέρω σε ένα ευρύτερο επίπεδο. Και εισπράτω πολύ ενέργεια από αυτό, πολύ αγάπη, πολλές ευχές, πολλή ηθική ικανοποίηση... Έτσι συνεχίζω να  χαμογελάω.

3.Υπάρχει ένα πιο βαθύ νόημα σε ότι ζούμε, ή ξεγελάμε απλά τον εαυτό μας βρίσκοντας τέτοια new age αλλοθι για να μην χάσουμε το μυαλό μας;

Το νόημα το δίνει ο καθένας μας στη ζωή του. Για μένα είναι συνειφασμένο με την αποστολή μου, τις αξίες μου κι αυτό που θα αφήσω σαν κληρονομιά όταν φύγω.  Θέλω να με θυμούνται σαν κάποιον που πάσχισε για την εξέλιξη -τη δική μου, της οικογένειάς μου, της Ελλάδας, του κόσμου. Θέλω να έχω μοιράσει και να έχω εισπράξει άφθονη αγάπη. Θέλω να έχω συνεισφέρει σε ένα κόσμο πιο φωτεινό, πιο ισορροπημένο, πιο ηθικό. Κάθε λεπτό αφιερωμένο σε αυτά δίνει νόημα στη ζωή μου.

4.Γιατί επιλέξατε τον δρόμο αυτόν; Γνωρίζετε άραγε πως λειτουργείτε σαν το απόλυτο role model για πολλές γυναίκες; Πάντως θα ήθελα για να είμαι ειλικρινής να μάθω ποιά ήταν τα δικά σας role models μεγαλώνοντας.

Ποτέ δεν σκέφτηκα τον εαυτό μου ως role model. Δεν είναι κάτι που συμπαθώ. Δεν είναι κάτι που συνιστώ. Δεν είχα ποτέ κάποιο συγκεκριμένο role model. Μου άρεσε πάντα να μελετάω τους ανθρώπους, να ψάχνω γι αυτό που είναι πίσω από όσα βλέπει κάποιος με γυμνό μάτι, να εμπνέομαι από τις μικρές στιγμές μεγαλείου του οποιουδήποτε ανθρώπου, να παραδειγματίζομαι και να κρατάω την καλύτερη εκδοχή της ύπαρξης του καθενός, να περιτριγυρίζομαι  από καλύτερους από εμένα σε κάποιο έστω επίπεδο, να αναζητάω την ιδιοφυία ακόμα και σε ανθρώπους που δεν σέβομαι. Κι όλα αυτά να τα φέρνω στα μέτρα μου, να τα ενσωματώνω στον δικό μου πηρύνα και να τα αφομιώνω με φυσικότητα.

5. Είναι εποχή συνεργειών; Eίναι εποχή να βάλουμε κάτω τις ιδέες μας και να βρούμε συνοδοιπόρους, ή είναι μια εποχή που την βιώνουμε ψυχικά τόσο μόνοι;

Απολύτως, περισσότερο από ποτέ. Πάντα οι άνθρωποι που μας περιστοιχίζουν έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία, την εξέλιξη και την κατάληξή μας. Στο πρώτο lockdown δημιούργησα ένα group στο facebook, το Mallerou Business. Είναι ένα γκρουπ που στοχεύει στην επαγγελματική αλληλλεγγύη και είναι ανοιχτό σε όλους. Αν μπείτε και παρακολουθήσετε τις συζητήσεις θα δείτε πόσο απλόχερα μοιράζονται τις ιδέες και τις γνώσεις τους, πόσο αλληλεπιδρούν και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν ο ένας τον άλλονα, πόσο ακομπλεξάριστα ζητάνε βοήθεια και πόσο συσπειρώνονται όταν κάποιος έχει ένα πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή αριθμεί περισσότερους από 4.500 επιχειρηματίες κι ελεύθερους επαγγελματίες από όλη τη χώρα -και Έλληνες του εξωτερικού. Τι πιο όμορφο, δημιουργικό κι ελπιδοφόρο για το επιχειρείν της χώρας μας αλλά και για την ίδια μας την κουλτούρα;

6.Πως να διαχειριστούμε τόσο φόβο; Kλισέ ερώτηση αλλά ήθελα να την κάνω όσο τίποτα. Αλλωστε είμαι από αυτούς που ένιωσαν φόβο αν και είναι ευπροσάρμοστοι.

"Ο φόβος φυλάει τα έρμα" έλεγαν οι παλιοί και κάτι ήξεραν. Δεν χρειάζεται να δαιμονοποιούμε το φόβο. Είναι μηχανισμός προστασίας και αυτοσυντήρησης. Αντί να τον αντιμαχόμαστε θα πρότεινα να τον χρησιμοποιήσουμε σαν καύσιμο και σαν ασπίδα. Καύσιμο με την έννοια του πείσματος και ασπίδα με την γνώση ότι μας προστατεύει από κάποια απειλή. Δε πειράζει να φοβόμαστε. Η δικός μου τρόπος να αντιμετωπίζω να το φόβο είναι λίγο ιδιόρρυθμος αλλά ίσως σας εμπνεύσει. Κάθε φορά που φοβάμαι:

α) ρωτάω τον εαυτό μου: Τι μπορώ να κάνω γι αυτή την κατάσταση, πώς μπορώ να αυξήσω τις πιθανότητες θετικής έκβασης;

β) θυμίζω στον εαυτό μου: γενναίος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται αλλά αυτός που προχωράει παρόλο που φοβάται

γ) διαβεβαιώνω την εαυτό μου: ό,τι και να γίνει θα το αντιμετωπίσω. Είμαι γενναία. Είμαι δυνατή

δ) προκαλώ τον εαυτό μου: προχώρα, η στασιμότητα δεν μειώνει το φόβο, ούτε βελτιώνει το αποτέλεσμα. Η δράση ναι!

7.Τι είναι η κανονικότητα τελικά και γιατί όλοι περιμένουμε να γυρίσουμε διακαώς σε αυτήν; Θα γυρίσουμε;

Η κανονικότητα είναι μόνο ένα παγιωμένο modus vivendi. Σε κάθε εποχή είναι διαφορετική και κάθε μέρα μπορεί να αλλάξει. Σαφώς και θα αλλάξουν πολλά. Δεν πιστεύω ότι θα ξεναγυρίσουμε στον ίδιο τόπο ζωής και συνδιαλλαγής. Είναι απαραίτητα καλό ή κακό; Δε με ενδιαφέρει να το κρίνω. Αυτό που θέλω είναι να βρω την ομορφιά σε οποιαδήποτε κανονικότητα δεν μπορώ να ελέγξω και να βρω τρόπους να την κάνω λειτουργική για μένα και τους γύρω μου. Ό,τι φεύγει αφήνει πίσω του χώρο που αποζητάει να γεμίσει με κάτι καινούριο. Είναι στο δικό μας χέρι αυτο το καινούριο να είναι ευγενές, να μας ανυψώνει, να μας αφυπνίζει.

8.Τα δικά σας πατήματα ποια ήταν αυτό το διάστημα; Πως διαχειριστήκατε την όλη κατάσταση;

Δουλειά, δημιουργικότητα, απόλαυση όπου και όπως μπορούσα, νέες δραστηριότητες, ευγνωμοσύνη για την εμπειρία του να ζήσω την καθημερινότητα του 9χρονου γιου μου όπως ποτέ ίσως δεν θα έχω την ευκαιρία, συχνό τσεκ-ιν με το σώμα και τις σκέψεις μου, ξεκούραση, βαθύτερο δέσιμο με συγκεκριμένους ανθρώπους, περιπάτους, χρόνος να ονειρευτώ και να ξεκινήσω καινούρια πράγματα... 

9.Τι περιμένετε από την νέα χρονιά; (Εγώ πάντως περιμένω να γεμίζω την ατζέντα μου με νεά πράγματα και δημιουργία.) Εσείς;

Περιμένω ό,τι κάθε χρόνο: καινούριες εμπειρίες, καινούριες "πίστες" σε όλα, εξέλιξη, βελτίσωση του εαυτού μου και των συνθηκών μου, πνευματική καλλιέργια, ταξίδια, απολαυστικές συζητήσεις, γέλιο μέχρι να σκάσω, απέραντη αγάπη και φυσικά αύξηση του τζίρου και της κερδοφορίας μου στη δουλειά μου!  

10. Έχει ήδη κυκλοφορήσει το βιβλίο σας «Ημερολόγιο 2021-Καλύτερα Γίνεται» από τις Εκδόσεις Πεδίο το οποίο περιλαμβάνει για κάθε μήνα ένα δυνατό έναυσμα ή μήνυμα για να ενισχύσουμε τη δύναμη της θέλησής μας. Υπάρχει κάποιο που ξεχωρίζετε ποιο πολύ;

Δύσκολο να διαλέξω. Ίσως τελικά επιλέγω αυτό στο οποίο εγώ χρειάζομαι εξάκσηση... το μύνημα του Φεβρουαρίου: Αναγνώρισε το μεγαλείο σου.

"Είναι εκεί καθημερινά, στα μικρά πράγματα (στα 2 χιλιόμετρα που έτρε­ ξες το πρωί, στα εισιτήρια που έκλεισες για το Σάββατο, στο τηλεφώνη­ μα που έκανες στους γονείς σου την ώρα του διαλείμματός σου), αλλά και στα μεγαλύτερα (στην αποφοίτηση από το πανεπιστήμιό σου, στην προαγωγή σου, στο πώς υπερασπίστηκες την άποψή σου). Περιμένει να του αποδώσεις τις τιμές που του αξίζουν."

11. Ξεφυλλίζοντας το ημερολόγιο διαπιστώνω για μια ακόμη φορά ότι χρησιμοποιείτε τις θετικές δηλώσεις. Πώς λειτουργούν και τι αλλαγές μπορούν να μας φέρουν;

 Οι θετικές δηλώσεις είναι αυθυποβολές και μπορούν να "προγραμματίσουν " τον εγκέφαλό μας. Είναι αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Πολύ συχνά λέω στον κόσμο να μηνπιστεύι ό,τι σκέφτεται, ειδικά αν δεν του κάνει καλό. Τελικά όμως οι σκέψεις μας είναι συνήθως η δική μας αλήθεια. Οπότε γιατί να μην την έχουμε προσχεδιάσει έτσι ώστε να μας δίνει κουράγιο, έμπνευση, δύναμη και παρακίνηση;. Όπως όλα, είναι κι αυτό μια επιλογή. Το ερώτημα είναι εσείς τι θα διαλέξετε.