Aν παρακολουθούσε κάποιος τον ελληνικό social media γαλαξία αυτές τις ημέρες, ένα όνομα θα γέμιζε τον ορίζοντα του timeline του. #giannis_antetokounmpo
Αναρτήσεις γεμάτες θαυμασμό, λαικισμό, σαρκασμό, καχυποψία, και τόνους εθνικής περηφάνειας. Για πολλοστή φορά ο Γιάννης μας έκανε περήφανους. Για πολλοστή φορά οι γείτονες και οι γνωστοί θα έβγαιναν στα κανάλια να μοιραστούν ιστορίες σχετικά με το έγχρωμο παιδί που ''όλη η γειτονιά στήριζε''. Γιατί είναι σεμνό και μετρημένο.
Οκ. Προσωπικά δεν νιώθω περηφάνεια. Η έννοια της περηφάνειας ανήκει σε αυτό το πλάσμα 100%. Που η ψυχή του ξέρει πως έφτασε εκεί που έφτασε. Που αμφισβητήθηκε. Που προφανώς χλευάστηκε όταν πολύ νεώτερος μοιραζόνταν δημόσια τα όνειρα του.
Που δεν μίλαγε. Μόνο δούλευε. Δούλευε το μυαλό του για να είναι έτοιμο. Το σώμα του για να υπακούει το μυαλό του. Δούλευε ενάντια σε ένα σύστημα που μόνο φιλικό δεν ήταν, τουλάχιστον στην αρχή. Και αυτό είναι το κοινό χαρακτηριστικό όλων εκείνων που έχουν να παλέψουν όχι μόνο με τον εσωτερικό τους κόσμο, αλλά και με τους γύρω, που πάντα έχουν μια γνώμη. Μια άποψη. Για όλους και για όλα. Είναι συνήθως εκείνοι που βρίσκουν δικαιολογίες για να μην κάνουν το μεγάλο ''προσωπικό τους άλμα'' προς την εξέλιξη.
Γιατι πονάει. Γιατί πρέπει να αφοσιωθείς σε αυτό. Να κόψεις τα πολλά σούρτα_φέρτα μιλώντας με τους γύρω σου για το πόσο άδικη είναι η ''κοινωνία''. Για το πόσους ανεβάζει στα ψηλά και πόσους κατεβάζει στα τάρταρα.
Αν υπάρχει ένας άνθρωπος πoυ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτά τα κλισέ χωρίς ενοχές, αυτός θα ήταν ο Γιάννης. Αντί αυτού, έκανε την επιλογή να ξεπεράσει την προσωπική του ιστορία και να γράψει μια νέα. Λαμπερή. Την δικιά του.
Δεν ξέρω αν είναι καλό παιδί. Ορισμοί όπως ''καλό παιδί-καλό κορίτσι'' δεν με αφορούν.
Εγω βλέπω έναν επαγγελματία, έναν αγωνιστή, αυτόν που θα ήθελα να κάνουν παρέα τα παιδιά μου, αν είχα παιδιά.
Η περηφάνεια λοιπόν, όλη δική του.
Εγω θα κρατήσω απο αυτόν το Παράδειγμα, την Εμπνευση, την Ηρεμη Δύναμη.
Σε ευχαριστώ #Giannis
(Αφιερωμένο σε όλους τους εκάστοτε Γιάννηδες, τους εκάστοτε Λάνθιμους, τους εκάστοτε Στέφανους. Εκείνοι...ξέρουν.)