Κάποια στιγμή να πούμε κι ενα μπράβο σε ολους οσους ξέρουν το νόημα της λέξης''αφοσίωση''. Που ανέχονται μετά απο χρόνια να ''ταξιδεύουν'' την διαδρομή τους με το ιδιο πρόσωπο. Που ξέρουν καλά οτι τα ''complicated'' πάθη στα ''λαχανιασμένα'' σεντόνια δεν είναι πάντα εγγύηση για την ηρεμία μέσα τους. Που κοιμούνται και ξυπνάνε με τον άνθρωπο που διάλεξαν χρόνια τώρα, κάνοντας κουράγιο για τις αναποδιές κι σφίγγοντας τα δόντια στην ρουτίνα που διαλύει τα πάντα στο πέρασμα της. Που θυμούνται μέσα στην καθημερινότητα, τους λόγους που τους έκανε να αγαπήσουν δυνατά αυτόν που αγάπησαν. Σε όλους όσους η οικειότητα δεν είναι εχθρός, αλλά η αίσθηση να ξέρεις τι θέλει ο αλλος, πριν καν στο ζητήσει. Αν υπάρχει ενα πραγματικά επικίνδυνο ταξίδι, με περίεργες ''στροφές''στην διαδρομή, εμπόδια και εισβολές απο ''τρίτους'', είναι αυτό της κοινής ζωής. Και το πιο γοητευτικό εν τέλει.

Αν αντέξετε να το κάνετε μαζί, θα σας αποζημιώσει. 

Οχι πάντα, αλλά υπάρχει ταξίδι χωρίς ρίσκο?

Αλλωστε...''We all need a solid ground in order to fly''.

Happy Valentine everybody!