Οι κύκλοι ανοίγουν για να κλείσουν. Κάποιες στιγμές σαν αυτές, θες να πετάξεις απο πάνω σου καταστάσεις, πρόσωπα, εικόνες, θες να ελαφρύνεις το σπίτι σου από ρούχα, βιβλία, είδη που ''κάποτε'' θα χρησιμοποιούσες αλλά δεν το εχεις κάνει.
(Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα το κάνεις στο μέλλον?)
Να απομακρύνεις απο τον εργασιακό σου χώρο, συνεργασίες που δεν προχώρησαν,τα mails που σε πνίγουν, τα τηλέφωνα εκείνων που δεν θυμάσαι -πια- ούτε τις φωνές τους, να κάνεις χώρο για τις φωνές που ακουμπάνε καλά στα αυτιά σου /Να αδειάζεις τα ντουλάπια της κουζίνας απο αυτά που κάθονται στο σώμα σου με θράσος και σε πάνε μια ώρα αρχύτερα στα νοσοκομεία /Να πετάξεις στο καλάθι των αχρήστων μνήμες, ανοιχτούς λογαριασμούς και λαμπερές υποσχέσεις.
Κάποιες τέτοιες στιγμές θα πρέπει να ''αδειάζουμε'' τα πάντα.
Να κρατάμε τα ουσιώδη / Να μένουμε στις πράξεις και όχι στα λόγια /Να μαζεύουμε όλα αυτά που έχει νόημα και όχι αυτά που κάποτε ΘΑ έχουν.
''ΚΑΠΟΤΕ''. Προάγγελος της λέξης ''ΠΟΤΕ''. 
Και να το ξαναπούμε μπας και το εμπεδώσουμε. 
Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα εκεί έξω, πιο πολύ απο ποτέ.
Take care.  One person is the most important in your life.
YOU.