Κατευθείαν από τα μούτρα και χωρίς πολλά πολλά. Με πορδές, αυγά δεν βάφεις. Το έχουν πει οι παλαιοί. Ισχύει. Τέλος. Και δεν πάει εσύ να μου κρατάς ατζέντες και ταμπλέτες (για τα κουνούπια;).Nα μου μιλάς με ξένη ορολογία σαν να είσαι από το Οξφορντ. Και οι τρόποι σου να είναι τουλάχιστον ευγενείς και απαλοί, γιατί στην τελική, η στελεχάρα, οφείλει πάντα να είναι ατσαλάκωτη. Γιατί στο τέλος αφού θα μου έχεις παρουσιάσει την πραγματικότητα που εσύ φαντάζεσαι ότι ισχύει, εγώ θα σου κάνω μια ερώτηση στα Γαλλικά. Combien? Κοινώς πόσο; Άντε να στο πω και στα ..ελληνικά. Χάου Ματς (και μουτς αν θες).

Το θέμα μας λοιπόν είναι οι συνεργασίες.

Γιατί έχουμε γεμίσει με έξυπνους. Κοινώς ,«ξέρεις ναα (στα μούτρα σου ρε) η κρίση, δυσκολίες, σιγά σιγά να δούμε και καταλαβαίνεις τώρα..»

Θα στο πω όπως ακριβώς το έλεγα στους φοιτητές μου. Έχεις ακριβώς 5 λεπτά. Να πεις τι κάνεις, πως το κάνεις ,γιατί το κάνεις και τι χρειάζεσαι. Ακριβώς όμως. Όχι στο περίπου. Πότε χρονικά περιμένεις να κάνεις Break even (κοινώς «ίσα βάρκα ίσα πανιά») και τι κινδύνους έχεις ήδη αντιληφθεί και πως σκέφτεσαι να τους αντιμετωπίσεις. Πρακτικά .Όχι με ευχολόγια.

Ο άλλος απέναντι που σε ακούει, αναλόγως την διορατικότητα που τον διακρίνει, θα σου απαντήσει μπορεί και σε 6 μήνες. Γιατί; Γιατί έτσι. Δικό του το παιχνίδι. Εσύ όμως συνεχίζεις. Και δεν μένεις εκεί. Πας και αλλού. Και άλλες πόρτες. Και συνέχεια να εξελίσσεις το πλάνο σου. Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α.

Οι έξυπνοι που λες, το θέλουν τσάμπα. Μελλοντικοί συνεργάτες και όχι χρηματοδότες. Το ξεχωρίζουμε αυτό. Ε τσάμπα δεν έχει. Sorry. Έλα εδώ. Να τα βάλουμε κάτω. Νούμερα. Πραγματικά. Νομικά πλαίσια. Πως θα κινηθούμε. Πως διασφαλίζεται η συνεργασία. Ποιος αναλαμβάνει τι. Όροι. Γραπτά. Άσε τις χειραψίες και τους λόγους. Αυτά σε άλλες εποχές. Που υπήρχε μπέσα. Τώρα εδώ έχει κανόνες. Πάντα είχε. Αλλά εσύ τους μαθαίνεις τώρα.

Μα είμαστε φίλοι. Μεγάλη λέξη μου ξεστομίζεις αδερφέ. Ξέρεις πόσοι ..φίλοι έχουν πιει καφεδάκια στην Ευελπίδων; Που να σου πω για συγγενείς. Και κουμπαριές και ότι βάλει ο νου σου. Οπότε άσε τις φιλίες για το βράδυ. Μετά τη δουλειά. Ή μήπως επειδή σου αρέσουν τα μούτρα μου και με έκανες φρεντ στο φουμπου ,αυτομάτως πρέπει να σε εμπιστεύομαι; Οεο; Nα πάμε για μπύρες, για μπάνιο για ότι θες . Μαζί σου. Το πολύ-πολύ να περάσουμε απλά καλά. Και μετά ο καθένας τη βόλτα του. Μην μου λες όμως για δουλειές. Γιατί κοίτα μην και το «έχω».

Άσε τα μεγάλα λόγια και πως θα γίνουμε..rock star. Όχι για άλλο λόγο, αλλά μην σε ξεγελάει η βερμούδα και τα converse που φοράω. Ή το tattoo στο χέρι μου ή το σκουλαρίκι στη μύτη μου. Γιατί κοίτα μην αρχίσω να σε βομβαρδίζω με ερωτήσεις δύσκολες και ξαφνικά βρεθείς να μου απαγγέλλεις Sexπυρ (γραμμένο έτσι ακριβώς). Και βρεθείς όντως να αντιμετωπίζεις one man army.Και μπορεί και να δεις και ..αστράκια σαν να είσαι Ρωμαίος στον Αστερίξ. Αν δεν είσαι ότι λες. Η΄μου τα αλλάζεις στην πορεία.

Και άσε τον Coelho και ότι λέει περί σωστού χρόνου να κάνεις αυτό που θες. Αυτός σου μιλάει από τη hacienda του στη Μαγιόρκα τώρα. Οπότε κάνε μου μια χάρη. Να είσαι ακριβής. Και όχι επιπόλαιος.

Από την άλλη ,πούσαι (μια λέξη), πσττ ναι εσύ. Αυτός με τη γραβάτα. Για άκου λίγο τι σου παρουσιάζω και σταμάτα να κάθεσαι σαν το Λουδοβίκο. Δουλειά σου προτείνω. Σοβαρή. Τεκμηριωμένη. Δεν ήρθα να ζητήσω την κόρη σου για ραντεβού (αυτήν εξάλλου την έχει προλάβει ο Τεντ -Θοδωρής κοινώς-). Αν σου χαλάω το πλίκι-πλίκι και την υψηλή διανόηση, πες το μου να πηγαίνω.

Κάνει και ζέστη και στην τελική προτιμώ να πάω να βρω τις φίλες της κόρης σου. Άσε που και αυτές τραγουδάνε “I wanna be your dog” και χοροπηδάνε πάνω στα πέδιλα τους , με τους Stooges. Χαμπάρι δεν έχεις πάρει.